۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «محسن قرائتی» ثبت شده است

تفاوت کار علم با کار انبیا

علم کار انبیا را نمی کند؛اکنون مطالب را با بیانی رسا و فشرده از قول مرحوم شهید طهری بیان می کنیم:

علم در طبیعت تصرّف می کند و انبیا در انسان.

علم به ما ابزار می دهد ، انبیا به ما هدف می دهند.

علم به ما سرعت می دهد ، انبیا به ما جهت می دهد.

علم می گوید چه هست ، انبیا می گویند چه باید کرد.

علم تنها انقلاب بیرونی را طراحی می کند ، انبیا انقلاب از درون را.

علم گسترش می دهد ، انبیا بالا می برند.

شناخت ها و فکرها با هم تضاد دارند ولی انبیا همه در یک جهت هستند.

علم گاهی از خیال سر در می آورد ، یعنی انسان خیال می کند فهمیده ، بعد معلوم می شود که اصلا نفهمیده است ولی در وحی خیال راه ندارد.

در عصر کنونی ، روز به روز دامنه علم گسترش می یابد ولی هرگز از آمار جنایت کم نشده است.

آری ، علم لازم است همراه عمل باشد تا ارزشمند گردد ، چه علم دین و چه سایر علوم. علم به تنهایی مشکلی را حل نمی کند. شاید عالمی نویسنده ی کتاب اخلاقی هم باشد ، ولی وقتی عملی ندارد علم او ارزشی ندارد.

بنابراین ، علم انسان را نجات نخواهد داد و انسان ناچار است دستش را در دست انبیا بگذارد.

اصول عقائد اسلامی/محسن قرائتی/جلد 3(نبوت)/ص 28و29

آنچه را که رفتنی است دوست ندارم

چگونه بین معده در درون انسان و خوراکی ها در بیرون، هماهنگی و تناسب وجود دارد. انسان تشنه می شود، در بیرون آب وجود دارد.

...

فطرت و روح انسان در جستجوی بی نهایت است، چیزهای محدود او را سیر نمی کند. چون از درون میل به کمال دارد، پس در بیرون نیز باید کمال مطلق وجود داشته باشد و آن خداست. در درون چون عاشقیم، در بیرون نیز باید معشوقی وجود داشته باشد. معشوق واقعی انسان کیست؟ معشوق های غیر واقعی مانند ظرفهای یکبار مصرف هستند. حضرت ابراهیم(ع) به خورشید پرستان فرمود «قَالَ لَا أُحِبُّ الْآفِلِینَ» من آنچه را که رفتنی است دوست ندارم.

اصول عقائد اسلامی/محسن قرائتی/جلد 1(توحید)/ص 65و66

دین برتر ، جایزه تولیدی میدهد

دین برتر ، دینی است که هم برای فکر و اندیشه ی پیروان خود برنامه داشته باشد و هم برای دست و زبان و پای آنها. هم در اندیشه ی جسم مردم و هم در اندیشه روانشان. دین جامع ، دینی است که هم به فکر اقتصاد مردم باشد هم به فکر تفریح و تأمین لذتهای مشروع آنان.

دین خوب می گوید: اگر میخواهی ورزش کنی با این شعار ورزش کن «امروز لذت ، فردا خدمت» این معیار ورزش در اسلام است که باید در اموری مثل شنا ، قایقرانی ، تیر اندازی ، موتورسواری ، اتوموبیلرانی ، آموزش های نظامی و ... به آن توجه داشت.

آری ، انجام اینگونه ورزشها امروز لذت دارد و با کسب این مهارتها می توان فردا به جامعه خدمت کرد. برخی ورزشها شاید امروز مفید باشد. اما برای فردا چه سودی دارد؟! چه خدمتی برای جامعه در آن به چشم می خورد؟! بگذریم از برخی ورزشها که نه امروز دارد و نه فردا!! دین برتر برای مسابقات جایزه قرار میدهد ، آنهم نه جایزه مصرفی مانند گلدان ، جام و مدال. پیامبر (ص) وقتی مسابقه ای برگزار می نمود به برنده آن شتر و یا درخت خرما جایزه می داد ، یعنی جایزه ای تولیدی.

اصول عقائد اسلامی/محسن قرائتی/جلد 1(توحید)/ص 39و40

فقر واقعی ، آن گرد و خاکیست که روی کتابهایمان نشسته است ...
وقتی در ایستگاه اتوبوس نشسته ایم ...
یا وقتی سوار مترو هستیم یا پشت در اتاق مدیری منتظر هستیم یا ...
می توانیم ثروتمند شویم
فقر واقعی ، آن گرد و خاکیست که روی کتابهای‌مان نشسته است ...
وقتی در ایستگاه اتوبوس نشسته‌ایم ...
یا وقتی سوار مترو هستیم یا پشت در اتاق مدیری منتظریم یا ...
می‌توانیم ثروتمند شویم